అయినా నేనేదో తప్పు చేసినట్టు, ఎందుకు కంగారు పడుతున్నానో అర్ధం కావడం లేదు. ఇక అతనివైపు చస్తే చూడకూడదనుకున్నాను. ఇంతలో మా ఆయన భోజనం ముగించి, “మధు, అన్నయ్యకి పెరుగు వడ్డించు..” అంటూ, వాష్ బేసిన్ దగ్గరకి నడిచాడు. నేను తల వంచుకునే, అతనికి పెరుగు వడ్డిస్తూ ఉండగా, “సారీ..” అన్నాడతను. నేను చప్పున కళ్ళెత్తి అతన్ని చూసాను. “ఏదో ఆపుకోలేకా..” అన్నాడతను. నేను ఏమీ మాట్లాడకుండా తల దించుకున్నాను. “ఒక విషయం మాత్రం నిజం.” అన్నాడతను మళ్ళీ. నేను మళ్ళీ అతన్ని చూసాను. “స్స్..అబ్బా.. ఎంత మెత్తగా ఉన్నాయో తెలుసా!?” అనేసి, అతను దేని గురించి ఆ మాట అన్నాడో నాకు అర్ధమయ్యే లోపల, లేచి వాష్ బేసిన్
ఉచితంగా చదవగలిగిన భాగం పూర్తయినది. పూర్తి కథను చదవడానికి ప్యాకేజీ తీసుకోండి
కథను కొనుగోలు చేయండి
You must be logged in to view the content.