ప్రైవేట్ ట్యూషన్ మాస్టారు 1
telugu sex stories rebus-dm.ru ప్రైవేట్ ట్యూషన్ మాస్టారు 1 ముందు మాట
నేను చాలా రోజుల నుండి ఈ సైట్ లో ఒక కథ రాయాలి అని అనుకున్నా కూడా టైం లేకపోవడంతో రాయలేక పోయా. ఇపుడు కూడా చాలా డెటెర్మినేషన్ తో మొదలుపెట్టా.. ఇక్కడ ఉన్న రచయతలు నాకు స్ఫూర్తి. వారి ఏకలవ్య శిష్యుణ్ణి.
ఈ కథ కొంచెం అనువాదం లాంటి కథ. నచ్చుతుందనే అనుకుంటున్నా.
కథలో సెక్స్ కంటెంట్ కొంచెం తక్కువగా ఉండొచ్చు, బలంగా రాయడానికి నా వొంతు ప్రయత్నం నేను చేస్తా.....
మొదటి భాగం
అది హైదరాబాద్ లో ఒక పోష్ ఏరియా, చుట్టూ ఎటు చూసినా హై రైస్ అపార్ట్మెంట్స్. ఎంత సంపాదిస్తున్నామో, సంపాదించామో తెలియని రాజకీయ నాయకులు, బిజినెస్ మాగ్నెట్స్ నుండి హయ్యర్ మిడ్ లెవెల్ పొజిషన్స్ లో ఉన్న IT మ్యానేజర్స్ వరకు ఇల్లు, ఫ్లాట్స్ ఉన్న ప్రదేశం అది. ఇపుడే ఎండాకాలం దాటి వర్షాకాలం మొదలవుతోంది, మండుటెండలు తగ్గి, కాస్త చల్లని పవనాలతో కూడిన నీరెండలు వేస్తున్నాయి.
మై హోమ్ గేటెడ్ కమ్యూనిటీ :
ఈ వాతావరణము లో కూడా చెమటలు కక్కుతూ, తాను వెళ్లాల్సిన ఈడెన్ టవర్ వైపు వడివడిగా అడుగులు వేస్తున్నాడు. ఈడెన్ ను చేరుకోగానే ఆగి ఊపిరి గట్టిగా పీల్చుకుని వదిలి రిలాక్స్ అవుతూ 405 బాల్కనీ వైపు చూస్తూ రెండు నిముషాలు ఆగాడు.
'ఈ సమయానికి వచ్చేసి ఉండాలి కదా' అనుకుంటూ ఉండగానే కిటికీ లో నుండి 2 మాథ్స్ హోమ్ వర్క్ కాగితాలు ఎగురుకుంటూ వొచ్చి తన ముందే పడ్డాయి. తనలో తాను నవ్వుకుంటూ ఆ షీట్స్ తీసుకుని లిఫ్ట్ వైపు అడుగులు వేసాడు.
405 బెల్ రింగ్ చేయగానే ఇంటర్ కామ్ లో "ఎవరూ" అంటూ ఒక వాయిస్ వొచ్చింది.
"మేడం, నేను ప్రసాద్, ట్యూషన్ చెప్పడానికి వొచ్చాను"
"రావయ్య, నీకోసమే ఎదురు చూస్తున్న. ఐదు నిముషాలు లేటు" అంటూ, డోర్ ఓపెన్ చేసింది రమ్య. "చింటూ, చింటూ, మీ సర్ వొచ్చాడు, బుక్స్ తీసుకుని స్టడీ రూమ్ లో కూర్చో" అంటూ తన ఏడేళ్ల కొడుకును అదిలిస్తూ, ప్రసాద్ లోపలకు రావడానికి కొంచెం పక్కకు జరిగింది. కొంచెం మాత్రమే.
37 ఏళ్ళ వయసులో, ఈ లేట్ నైట్ పార్టీలు, మందు అలవాటై, శరీరం ఎలా పెరుగుతున్న పట్టించుకోకుండా ,అన్ని భారీగా పెంచేసి నడవడానికి కూడా ఆయాసపడుతూ, ప్రతి పని పనివాళ్ళతో చేయించుకుంటూ, పిల్లల్ని కూడా కేర్ టెకర్స్ కు వదిలేసే రకం ఉన్న ఈ సొసైటీ లో, ఎక్కడ ఉండాల్సినవి అక్కడ సరిపాళ్ళలో ఉంచి, ముందు పొంగులు పొంగుకొచ్చేలా, వెనక ఎత్తులు ఎదురొత్తులకు అనుకూలంగా ఉంచి చూడగానే చూస్తూ ఉండాలి అనిపించేలా ఉన్న రమ్య, కొంచెం మాత్రమే పక్కకు జరిగింది.
ప్రసాద్, ఆ గ్యాప్ లో పడతానో లేదో తటపటాయిస్తూనే లోపలికొస్తూ, 'తగలకూడదు తగలకూడదు' అని మనసులో అనుకుంటూ . 'హమ్మయ్య, అయిపోయింది, ఇంకొక్క అడుగు లోపలికొచ్చేస్తా, అబ్బో, మూడు సెంటి మీటర్లు ఉంటుందిలే గాప్, ఏమ్ కాదు ఏమ్ కాదు'. అంతలో ప్రసాద్ వొంట్లో కరెంటు షాక్ కొట్టినట్టు ఒక చిన్న అలజడి, భుజం మీద ఒక మెత్తని, సుతిమెత్తని స్పర్శ, తగిలి తగలగానే మాగ్నెట్స్ ఆకర్షించుకున్నట్టు ఇద్దరి శరీరాలు ఒక చిన్న పుష్ ఇచ్చుకున్నాయి. ఆ క్షణం కాగానే, వడివడిగా అడుగులు వేసుకుంటూ స్టడీ రూమ్ లోకి వెళ్ళిపోయాడు ప్రసాద్. ఒక చిన్న నిట్టూర్పు విడిచి రమ్య కూడా ప్రసాద్ ను ఫాలో ఐంది.
" సర్, నా హోమ్ వర్క్ స్కూల్ లో ఉండిపోయింది. ... .. మర్చిపోయా,......... ఉహు, నాకేమి హోంవర్క్ ఇవ్వలేదు"
"అచ్చా, వొస్తూ వొస్తూ నేనే మీ స్కూల్ కెళ్ళి ఈ వర్క్ షీట్స్ తెచ్చా" అని సూట్ కేసు లాంటి బాగ్ తీసి, ఇందాక కింద పడ్డ షీట్స్ ను చింటూ ముందు పెట్టాడు.
"ప్లీజ్ సర్, ఈరోజు వొద్దు సర్, ఆడుకుంటాను. రోజు హోంవర్క్ చేయలేక నాకు చచ్చేంత చావు వొచ్చింది, ఐన మీరు ఎందుకు ఒస్తారు, నా చదువేదో నేను చదువుకుంటా కదా లేదా ఆడుకుంటా.......... I hate you."
"చింటూ, ఆలా అనకూడదు. సర్ కు సారీ చెప్పు"
చింటూ కోపంగా వాళ్ళ అమ్మ కేసి, ప్రసాద్ కేసి చూస్తూ, "Sorry " అని విని వినపడనట్టు గొణిగాడు. రమ్య, "ప్రసాద్ సర్, తనను మధ్యాహ్నం ఆడుకోవడానికి పంపలేదని ఈ tantrum . ఇగ్నోర్ చేయండి ".
ఇవన్నీ తనకు మామూలే అన్నట్టు, ప్రసాద్ తన క్లాస్ స్టార్ట్ చేసి ఒక గంట సేపు చింటూ క్లాస్ నోట్స్ ని, మాథ్స్ ప్రోబ్లెంస్ ను నీట్ గా వివరించి, రాయించి తన టైం అయిపోగానే ఇంట్లో నుండి బయటికి వొచ్చి లిఫ్ట్ లో పడ్డాడు.
"నా పేరు ప్రసాద్, నా పేరు ఎంత మాములో, నా లైఫ్ కూడా అంత నార్మల్. డిగ్రీ కంప్లీట్ చేశా, గవర్నమెంట్ జాబ్స్ కు ట్రై చేశా, కొన్ని సంవత్సరాలు, చాలా దగ్గరికొచ్చి, ఇంటర్వ్యూ దాకా వొచ్చి కూడా మిస్ అయ్యాయి. ఈ రిజర్వేషన్ లో నేను పోటీ పడలేను అని తెలుసుకునే లోపు పుణ్య కాలం కాస్త దాటి పోయింది. ఎలా బతకాలి అని ఆలోచిస్తూ ఉంటె, ప్రైవేట్ ట్యూషన్స్ కు ఇపుడు డిమాండ్ ఉంది కొంచెం మాథ్స్ వొస్తే చాలు సరిపోతుంది అంటే, ఓ కన్సల్టెన్సీ ని పట్టుకుని కొంత మంది కి చెప్పడం మొదలు పెట్టా. కొంత మంది పిల్లలు ఫైన్, చెప్తే వింటారు, వొస్తే వొచ్చిందంటారు రాలేదంటే రాదంటారు. కానీ కొంత మంది పిల్లలు సైకో పదానికి పర్యాయపదాలు. వినరు, నేర్చుకోరు, నాకే రాదంటారు, నాకేమో మా చెడ్డ మొహమాటం. పేరెంట్స్ పిల్లలే కరెక్ట్, నాకే చెప్పడం రాదంటారు. అంతా అయ్యాక ఈ రివ్యూ ల గోల ఒకటి, పాజిటివ్ గా ఇవ్వక పోయిన పర్లేదు, నెగిటివ్ నెగిటివ్. కన్సల్టెన్సీ వాళ్ళు చేతులెతేశారు, ఇక మా దగ్గరకు రాకు అని. ప్రస్థుతానికి చేతిలో ఉన్నది రమ్య మేడం క్లాస్ ఒకటే. అందుకే మనసు ఎంత పీకుతున్న, శరీరం స్పందించలేదు."
లిఫ్ట్ లో నుండి రాగానే తలా పేలిపోయే ఫీలింగ్, పక్కనే చూస్తే కాఫీ lounge కనపడ్డది. లోపలికెళ్ళి కౌంటర్ దగ్గర ఉన్న అమ్మాయి తో "one large Cappuccino ",
"సారీ సర్, ఈ కేఫ్ కేవలం ఇక్కడ నివసించే వాళ్లకు మాత్రమే, బయటివాళ్ళు ఆ పక్కన్నే ఉన్న టీ దుకాణం లో తీసుకోవాలి"
"అయ్యో, నాకోసం ఈ ఒక్కసారి ఇవ్వండి, మీ బాస్ కూడా ఉన్నట్టు లేరు కదా "
"లేదు సర్, నేను ఆ రిస్క్ తీసుకోలేను"
వెనుక వరుసలో ఉన్న ఒక ఆమె, కొంచెం తల వంచి చూస్తూ, "నువ్వు ప్రసా... ప్రసాద్ వి కదా" అంటూ భుజం మీద చేయి వేసింది.
ఎవరబ్బా అనుకుంటూ వెనుక తిరిగి చూస్తే, తను ప్రసు..... ప్రసన్న. నేను నా కళ్ళను నమ్మలేదు. తను నా క్లాస్ మెట్. ఏమి మారలేదు అపుడు ఒక దోర జామకాయ, ఇపుడేమో విరగపండిన మామిడి పండు. prasad ఆలోచనలు ప్రాసెస్ అయ్యేలోపు ప్రసు అతుక్కుపోయింది, అంటే ఒక గట్టి ఆలింగనం. తన చూపులో prasad nu చాలా రోజుల తర్వాత చూసినా ఆనందమే కనపడింది.
ఏపుగా పెరిగిన తన పరువాలు నా యదను గుచ్చి గుచ్చి, తనను చూసిన ఆనందం కంటే ఈ స్పర్శ ఎక్కువ మనసును disturbance గా చేస్తోంది. అంతలో తను మెల్లగా విడువడి,
"ఏంటి ఇక్కడ ? నువ్వు కూడా ఈ చుట్టుపక్కలేనా ఉండేది? "
"ఆ... లేదు, ఈ అపార్ట్మెంట్ కాదు, ఇంకా కొంచెం పక్కన"
" పక్కనా? స్కై వ్యూ అపార్ట్మెంట్ ఆ? "
ఆమ్మో, వినడానికే కాస్టలీ గా అనిపిస్తోంది, "లేదు లేదు, ఆ పక్క...."
"హా, అదంత విషయం కాదు లే, నాకు చాలా హ్యాపీ గా ఉంది ఇన్ని సంవత్సరాల తర్వాత నిన్ను చూస్తుంటే.. అంత బాగానే ఉన్నావు కదా?"
"హా, అదీ......."
" నువ్వు ప్రైవేట్ ట్యూటర్ గా పని చేస్తున్నావా ఇపుడు?"
" అవును...,, నీకెలా, నీకెలా తెలుసు?"
తను నవ్వుతూ, " నీ బ్యాగ్, and దాంట్లో ఉన్న primary లెవెల్ బుక్స్.." హ్మ్మ్ "ప్రసాద్, నిన్ను ఇక్కడున్న పేరెంట్స్ కు పరిచయం చేసిన, వాళ్లతో coffee తాగడానికి వొచ్చా, " రా పోదాం అని ప్రసాద్ చేయి పట్టుకుని seating ఏరియా కు తీసుకెళ్లింది. " మాటల్లో, వాళ్లకు మాథ్స్ ట్యూటర్ కావాలని ఈ మధ్యనే అన్నారు, లక్కీ గా నువ్వు కనపడ్డావు ఐన, మాథ్స్ నీకు బాగా వొచ్చు కదా, నా కింకా గుర్తుంది" అని కన్ను కొట్టింది ప్రసన్న.
" హాయ్, ఇతను నా స్నేహితుడు, మాథ్స్ టీచర్." అంటూ ఒక 30 నుండి 35 మధ్య వయసు ఉండే ఇద్దరిని పరిచయం చేసింది.
"nice to meet you.. నా పేరు జాను " అంటూ జాను పరిచయం చేసుకుంది, పక్కన్నే ట్రాలీ లో 3 or 4 మంత్స్ ఏజ్ ఉన్న బాబు ఉన్నాడు. తను చక్కగా చీరలో, చూడగానే గౌరవం పుట్టేలా పద్దతిగా ఉంది.
"చూడ్డానికి చక్కగా ఉన్నావు, I am ప్రీతి".
ప్రీతి చాలా ఫాస్ట్ అనుకుంట, చూడటానికి జోవియల్ గా లో నెక్ T-shirt, jeans వేసుకుని కొంచెం బాయిలు షేప్ కనపడుతున్న కూడా అదో పెద్ద విషయం కాదన్నట్టు చాలా కాన్ఫిడెంట్ గా ఉంది.
"ప్రసాద్, నీ టాలెంట్ చూపించు. sell yourself" అంటూ ప్రసన్న నన్ను ఎంకరేజ్ చేసింది. ప్రసాద్ ఒక 15 నిమిషాల పాటు తన మాథ్స్ knowledge అండ్ టీచింగ్ స్కిల్స్ అన్ని తీసి వాళ్ళ ముందు పెట్టాడు. వీళిద్దరితో పాటు ఇంకా ఒక 4 నుంచి 5 పేరెంట్స్ వాళ్ళ సీట్స్ నుండి ఆ ప్రెసెంటేషన్ ను admiring గా విన్నారు. సో చివరకు ప్రీతి , జాను ఇద్దరు వాళ్ళ పిల్లలకు ట్యూటరింగ్ కు ప్రసాద్ ను హైర్ చేసుకున్నారు. రేపటి నుండే classes మొదలు పెట్టొచ్చు అని చెప్పి వాళ్ళు వెళ్లిపోయారు.
ప్రసు, ప్రసాద్ ను వదిలి పెట్టడానికి గేట్ వరకు నడుచుకుంటూ వొచ్చింది. "నువ్వు అసలు మారలేదు, ఏజ్ అయినట్టు కూడా అనిపించడం లేదు ప్రసాద్".
"నాదేముంది, నువ్వు అయితే ఆప్పటికన్నా, ఇప్పుడు చాలా చాలా క్యూట్ గా ఉన్నావు.."
ప్రసు కొంచెం కోపం పేస్ పెట్టి " నువ్వేమి నన్ను ఆట పట్టించాల్సిన అవసరం లేదు, ఆంటీ ల ఉన్న అని, పెళ్లయ్యాక ఎవరైనా కాస్త ఒళ్ళు చేస్తారు, దానికే క్యూట్ అని ఎగతాళి చెయ్యక్కర్లేదు".. అలిగింది కొంచెం
ప్రసాద్ ఈ మాట వింటూనే అవాక్కయ్యాడు, "నీకు అపుడే పెళ్లి అయ్యిందా???"
"నీకు ఇంకా అవలేదా? ", "ఇంకా సింగల్ యేనా, ఆహ ... అందరు నీ వెంటే పడుతుంటారు కదా అమ్మాయిలు " అంటూ ప్రసు tease చేయసాగింది.... ప్రసాద్ ఇంకా ప్రసు కు పెళ్లి అయింది అనే విషయాన్ని ప్రాసెస్ చేసుకోవడనికే టైం పడుతోంది, మిగతా మాటలు ఏమి వినపడటం లేదు.
"సరే మరి, మల్లి ఇంకోసారి కలుద్దాం, ఎక్కడైనా లంచ్ కెళ్దాం.. చాలా ఉంది మాట్లాడుకోవడానికి..." అంటూ ప్రసన్న బాయ్ చెప్పి వెళ్ళిపోయింది.
"నేను ప్రసు ను ఇక్కడ చూస్తా అనుకోలేదు." అప్పటి లాగే చాలా మంచి మనసున్నది , నాకోసం చాలా హెల్ప్ చేసింది.
జాను ఫ్లాట్ : సమయం, సాయంత్రం 4.00
జాను ఇల్లు క్లీన్ చేసుకుంటూ ఏంటి, ఈ మాస్టర్ వొస్తా అన్నాడు, ఇంకా రాలేదేంటి. వొస్తాడో రాడో, అయినా ప్రసన్న స్నేహితుడు కదా, వొస్తాడులే..., ఇలా తీవ్రంగా ఆలోచిస్తోంది. దీనికి కారణం నాని, ఒట్టి అల్లరి పిల్లకాయ్. Spiderman అంటూ అటు ఇటు పరిగెత్తుకుంటూ వొచ్చి జాను కాళ్లకు ఢీ కొట్టాడు, అమ్మా అంటూ కాలు పట్టుకు కూర్చుండి పోయింది జాను, చేతి లో ఉన్న చీపురు కింద పడి పెద్ద శబ్దం అయితే .. ఆ శబ్దానికి పన్ను లేచి ఏడవడం మొదలుపెట్టాడు. 'పడుకోబెట్టి పది నిముషాలు కూడా అవలేదు, ఉయ్యాల ఊపి ఊపి చేతులు నొప్పెడుతున్నాయి, నాని గాడిని అల్లరి చేయకుండా ఉండు అంటే ఉండటం లేదు' అనుకుంటూ, పన్ను ను ఎత్తుకుని జోల పాడటం మొదలు పెట్టింది.. అదే సమయం లో నాని గాడి మీద కూడా అరిచేసింది, లోపలికెళ్ళి కూర్చో అని. నాని ఆనందంగా నేను youtube చూసుకుంటా అంటూ లోపలికి పరిగెత్తాడు. పన్నును మెల్లగా మల్లి పడుకోబెడుతూ 'ఈ మాస్టారు వొస్తే అన్న కొద్దిసేపు నాకు ప్రశాంతంగా ఉంటుంది' అనుకుంటూ, ఈయనేమో ఇంకా రాలేదు అని నిట్టూర్చింది....
జాను వయసు 32 , పెళ్లి జరిగి ఆరు సంవత్సరాలు అవుతోంది, ఇప్పుడు ఇద్దరు పిల్లలు, నాని 5 సంవత్సరాలు, పన్ను 4 నెలలు. తన భర్త రాజేష్ ఒక IT కంపెనీ లో మేనేజర్ గా వర్క్ చేస్తూ onsite మీద అమెరికా వెళ్లి 3 మంత్స్ ఐంది. ఒక సిక్స్ మంత్స్ ప్రాజెక్ట్, తొందరగా వొచ్చేయొచ్చు, పే కూడా ఎక్కువ ఉంటుంది అని చిన్నోడు పుట్టగానే వెళ్ళిపోయాడు. నేనేమో ఇలా ఇద్దరితో ఇబ్బంది పడుతున్నా, తనే ఇప్పుడు ఇద్దరి పిల్లల్ని చూసుకుంటూ ఇబ్బంది పడుతోంది.
బాబు పడుకున్నాక, తన క్లీనింగ్ పని కొనసాగిస్తుండగా డోర్ బెల్ మోగింది. తన వైపు ఒకసారి చూసుకుని, చూడటానికి డీసెంట్ గా ఉన్న లేదా అని చెక్ చేసుకుంది. దానికి కారణం పుచ్చకాయల్లాంటి తన అందాలు, అసలే పెద్దవి, ఆపై పాలు పడుతుండటం వల్ల రెండింతలు పెరిగాయి. వేసుకున్న నైట్ డ్రెస్ ను సర్దుకుని, peep hole లో చూసి ప్రసాద్ అనే కంఫర్మ్ చేసుకుని డోర్ ఓపెన్ చేసింది.
" సారీ మేడం, ట్రాఫిక్ తో కొంచెం లేట్ ఐంది, ఈ టైం ను compensate చేసే వెళ్తాను" జాను చూపించిన రూమ్ లో కెళ్తూ చెప్పాడు ప్రసాద్.
"నాని, సర్ చెప్పిన మాట విను. అల్లరి చేయకు..."
"నేను వినను, ఆడుకుంటా " అంటూ నాని కుర్చీలో కాళ్ళు చాపుకుని కూర్చున్నాడు.
"సరిగ్గా కూర్చుంటావా లేదా ", పెద్దగా అరిచింది జాను.
"నేను చూసుకుంటా, మీరెళ్ళండి, నాకు అలవాటే ఇది " అంటూ నానిను కూర్చోపెట్టుకుని మాథ్స్ చెప్పడం మొదలు పెట్టాడు ప్రసాద్.
ఒక రెండు నిముషాలు అక్కడే ఉండి, మెల్లగా తన వర్క్ చేసుకోవడానికి జాను వెళ్ళిపోయింది.
ఆలా వెళ్తున్న జాను ను కన్నార్పకుండా చూడసాగాడు ప్రసాద్. రెండు కొండల మధ్య నైట్ ప్యాంటు ఇరుక్కు పోయి, ఆలా నడుచుకుంటూ వెళ్తోంటే అటు ఇటు ఊగుతూ ఉన్న పిర్రలు ప్రసాద్ ఊపిరి వేగాన్ని పెంచేసాయి. తన ప్యాంటు లోపల తమ్ముడు మెల్లగా కదలడం స్టార్ట్ చేసాడు. వొద్దు రా, అసలే మొదటి రోజు, బాడ్ ఇంప్రెషన్ రానీయకు అనుకుంటూ తన ఆలోచనల్ని కట్టి పెట్టి మాథ్స్ మీద ద్రుష్టి పెట్టాడు.
ఒక అరగంటలో అన్ని పనులు పూర్తి చేసుకుని వీళ్ళు ఉన్న రూమ్ లోకి తొంగి చూసింది జాను. సర్ ఎదో చెప్తున్నాడు, నాని వినకుండా తల అటు ఇటు అడ్డం తిప్పుతున్నాడు, మల్లి సర్ ఎదో జోక్ చేసినట్టున్నాడు, నాని నవ్వడం మొదలు పెట్టాడు 'సరే వీళ్లకు తినడానికి ఏమైనా తీసుకెళ్దాం' అని పళ్ళు కొన్ని కట్ చేసి ప్లేట్ లో పెట్టుకుని వాళ్ళ దగ్గరకు తీసుకెళ్లి టేబుల్ మీద పెట్టింది. ప్లేట్ టేబుల్ మీద పెట్టడానికి కొంచెం బెండ్ అయ్యే టైం కు ప్రసాద్ తల కొంచెం ఎత్తాడు. తన ముందు రెండు భారీ కొండలను మోసే చిట్టి నడుము, ఇంకొంచెం తల ఎత్తగానే, ఆ రెండు కొండలు కనపడ్డాయి.ఆ వెంటనే తల దించేసాడు.
జాను ప్లేట్ పెట్టేసి, హాల్ లో కెళ్ళి పన్ను ఉయ్యాల సోఫా దగ్గరకు జరుపుకుని కింద కూర్చొంటూ 'ఈ సర్, బానే చెప్తున్నారు అనుకుంట, నాని ఇంత వరకు ఒకసారి కూడా లేవలేదు, ముందు వొచ్చిన ఎవరు ఇంతసేపు నానికు చెప్పలేకపోయారు, ఇలా ప్రశాంతం గా కూర్చుని ఎన్ని రోజులు ఐంది.., ఇన్ని రోజులు పగలు రాత్రి తేడా లేకుండా ఇద్దరు ఏడిపిస్తున్నారు' అనుకుంటూ కొంచెం రిలాక్సింగ్ గా కూర్చుంది. పన్ను పాల కోసం ఏడవడం మొదలు పెట్టగానే వొళ్లోకి తీసుకుని తన టాప్ ను జరిపి పాల పీకను నోట్లో పెట్టింది. బాబు పాలు తాగుతుండగా ఇంకొక సన్ను నుండి పాలు కారడం మొదలయ్యాయి. టాప్ తడచిపోతుందని అది కూడా ఓపెన్ చేసి గాలికి వదిలేసింది. ఇంతసేపు పని చేసి అలసి పోయిందేమో, అలానే మాగన్ను గా నిద్ర పట్టింది. బాబు పాలు తాగుతూ తాగుతూ నిద్ర పోయాడు అలానే.
ఇంతలో, ప్రసాద్ కు బాత్రూం వెళ్లాల్సి వొచ్చి డోర్ ఓపెన్ చేసాడు. ఎదురుగ ఒక అద్భుతమైన దృశ్యం. ఆలా రెండు సన్నులు గాలికి వొదిలి కూర్చున్న జానును చూసే సరికి ప్రసాద్ కు గుండె వేగం పెరిగి రక్తం అంతా కిందకే వెళ్లి, ప్యాంటు చిరిగిపోతుందేమో అన్నంత పెరిగి పోయింది మొడ్డ.. వెంటనే తిరిగి లోపలి వెళ్ళిపోయాడు, ఆమ్మో చూడలేదు కదా అనుకుంటూ.. టెంట్ ల ఐన ప్యాంటు ను చేత్తో అడ్డం పెట్టుకుంటూ వొచ్చి కూర్చున్నాడు. అసలు బయటికి ఎందుకెళ్లాడో కూడా మర్చిపోయాడు.
ఒక 5 నిముషాలు గడిచేసరికి జానుకు మెలుకువ వొచ్చేసింది. 'అయ్యో, నేనేంటి ఆలా పడుకుండి పోయా, ప్రసాద్ గారు రాలేదు కదా బయటకు' అనుకుంటూ డ్రెస్ ను సర్దుకుని, సన్నులను టాప్ లోకి తోసేసి, బాబు ను ఉయ్యాల లో వేసి, సోఫా మీద confused గా కుర్చుంది.
కొద్దీ సేపు అయ్యాక ప్రసాద్ నాని ను తీసుకుని రూమ్ లోనుండి బయటకు వొచ్చాడు "నాని హోంవర్క్ అంతా చేసేసాడు, he is good. బాగా చదువుతున్నాడు. థాంక్స్ ఫర్ ది ఫ్రూప్ట్స్ మేడం."
"కాదు కాదు, నేను మీకు చాల థాంక్స్ చెప్పుకోవాలి, మీ వల్ల నాకు కొంచెం రెస్ట్ దొరికింది. thank you."
ప్రసాద్ కొంచెం మొహమాట పడుతూ " నేను ఇలానే నాని ను బాగా చదివిస్తాను అండి ఇక ముందు కూడా " అని జాను దగ్గర సెలవు తీసుకుని బయటకు వొచ్చేసాడు.
ఆ పెద్ద గేటెడ్ కమ్యూనిటీ రోడ్ లో నడుచుకుంటూ 'అమ్మయ్య, నేను చూసినట్టు తెలిసినట్టు లేదు. తప్పించుకున్న. ఐన వాళ్ళ ఆయనను తలుచుకుంటే నాకు ఈర్ష్య గా ఉంది.. ఆ పాల కొండలను చీకుతూ చీకుతూ జీవితమంతా గడిపేయొచ్చు. ఒకేసారి పది మంది పిల్లలు తాగేటన్ని పాలు పడతాయి ఆ కొండల్లో... అబ్బా చీకుతూ, తాగుతూ, పిసుక్కుని మల్లి తాక్కుంటూ..' చొంగ కార్చుకుంటూ ప్రీతీ మేడం ఇంటి వైపుగా వెళ్ళసాగాడు ప్రసాద్.
'ఈ ప్రసు ఫ్రెండ్స్ అందరు చాలా అందంగా ఉన్నారు, మంచి తిండి, సరి ఐన టైంలో కసరొత్తులు, వర్రీ లెస్ జీవితం,లైట్గా మేకప్ మెరుగులు .. ఇలా వొళ్ళు సొంపులు ఎక్కడ ఉండాలో అక్కడ ఉండి, నిగారింపులు కూడా బానే ఉన్నాయ్'.. అనుకుంటూ ప్రీతీ మేడం డోర్ బెల్ కొట్టాడు.