"నేనుండగా భయమెందుకే.....?? "
ప్రక్క వాటు నుండి, నా చెయ్యి తన కుడి పిర్రను పట్టుకోడానికి ముందుకి ప్రాకుతోంది. తను కూర్చొని ఉండడం వల్ల, సాధ్యం కావడం లేదు. ఇంతలో, తను నా ప్రయత్నం ఆపుతూ,
" వద్దు శివా..... చెయ్యి తీసెయ్..... ప్లీజ్. "
" నేను చెయ్యి బయటకి తీస్తేనే, నీకు ప్రాబ్లం స్టార్ట్ అవుతుందే, పిచ్చిదాన. "
(కుతూహలంగా)" దేనికి ప్రాబ్లం, ముందు నువ్వు చెయ్యి తీయి "
(నేను కొంటెగా నవ్వుతూ)" అయితే...... నీ ఇష్టం "
ఛెయ్యి బయటకు తీశాను.తన మొహంలో క్షణ కాలం నిర్లిప్త కనబడి మాయమయ్యింది. బయటకి వచ్చిన చెయ్యి.,తన నడుమును పరామర్శిస్తుండగా.,ఖాలీగా ఉన్న ఇంకొక చెయ్యి
'ఫట్......'
జాకెట్టు చివరి హుక్, ఊడిపోయింది. ఇది ఊహించని మాలతి, సిగ్గుతో, తత్తరపాటుతో, నా చెయ్యి పట్టుకోడానికి ప్రయత్నించే లోపల, విడిపోయిన జాకెట్టును రెండు వైపులకు విడదీశాను. విడిపోయిన రవిక లోంచి తన్నుకు వస్తున్న బంగారు కలశాలను, అణచలేక అవస్థ పడుతున్న నల్లటి లేస్ బ్రా తిప్పలు,కనువింపుగా ఉంది. తను కళ్ళు మూసుకుంది.
"ఏయ్....,.... శివా.....??... ఏంట్రా...... ఇది.....?