ఉచితంగా చదవగలిగిన భాగం పూర్తయినది. పూర్తి కథను చదవడానికి ప్యాకేజీ తీసుకోండి
కథను కొనుగోలు చేయండి
You must be logged in to view the content.
ఐదుగురు మిత్రులు 11
నేను వులిక్కి పడ్డాను స్కంద నన్ను అలా చూసే సరికి. వెళ్ళి నా సీట్ లో కుర్చోవాలంటే ఇబ్బంది గా అనిపించింది. స్కంద నా రాడ్ ని చూసిందా? పాస్ పోసుకుంటున్నా అనుకుందా లేక కార్చుకోవడం కూడా చూసిందా? బుర్ర తిరిగిపోతుంది. నా గురించి ఏమనుకుంటుందో అని కాసేపు అక్కడే బాత్రూం లో వుండి పోయాను. మొత్తానికి ధైర్యం చెసి తలుపు తీసే సరికి తను అక్కడే వెయిట్ చేస్తుంది. "ఎంత సేపు నీకు" అని తను నవ్వుతూ లోపలికి వెళ్ళింది. నాకు అర్ధం కాలేదు "ఎంత సేపు" అంటే పాస్ అనుకుందా లేక నా ఊపుడు కార్యక్రమాన్ని కామెంట్ చేసిందా?
ఎందుకొచ్చిన గొడవలే అని కాం గా నా సీట్ లోకి వెళ్ళి పడుకున్నాను. కాళ్ళు పీకేస్తున్నాయ్. ముందు 7 గంటలు ఒకరి పర్సనల్ స్పేస్ ని ఒకరు గౌరవించుకున్నాం కాని ఆ తరువాత చోటు లేక పట్టించుకోవడం మానేసాం. తను నేను కాళ్ళు చేతులు తగులుతున్నా లైట్ తీసుకున్నాం. తను సీట్ లోకి వెళ్ళి కుర్చునే ప్రతి సారీ తన తొడలు నా కాళ్ళకు రుద్దుకుంటూనే వెళ్ళాయ్. మొత్తం మీద చేరుకున్నాం. అక్కడ విపరీతమైన వర్షాల కారణం గా మా కన్నెక్టింగ్ ఫ్లైట్ క్యాన్సిల్ ఐయ్యింది. ఎయిర్ పోర్ట్ నిండా జనం పెరిగిపోయారు. హోటల్స్ అన్ని నిండిపోయాయ్ అంట. కాసేపటికి అందరినీ పోర్ట్ ఆఫ్ ఎంట్రీ ఫార్మాలిటీస్ పూర్తి చేయించి అక్కడకి ఒక 10 మైళ్ళ దూరం లో వున్న కమ్మూనిటీ సెంటర్ కి తీసుకెళ్ళారు. దారి మొత్తం వరదలే. అక్కడ సెంటర్ లో పరిస్థితి చూసి మా ఇద్దరికీ పిచ్చెక్కింది. అంత జనం వున్నారు అక్కడ. మా లగేజ్ కూడా మాకు ఇంకా చేరలేదు. మా లాప్టాప్ బ్యాగ్ నాతో క్యాబిన్ లో వుండడం వల్ల అవి మత్రమే మాతో వున్నాయ్. ఇప్పుడు వాటికి కాపలా కాయడం ఒక తలనొప్పి. ఒక్కొకరికీ ఒక చిన్న ట్రావెల్ కిట్ ఇచ్చారు. అందులో బ్రష్,పేస్ట్, సోప్ ఒక పేద్ద ఫ్రీ సైజు షర్ట్ వున్నాయ్. నైట్ కి బెడ్స్ ఇస్తాం అన్నారు. మా కంపెనీ కి ఇంఫార్మ్ చేద్దాం అంటె మా రోమింగ్ కూడా పని చెయ్యట్లేదు. అక్కడ అంత మంది జనాన్ని చూసి స్కంద భయపడినట్టుంది. నా భుజం వదల్లేదు.