ఇదీ కధ 7
ఇదీ కధ 7 "బయటకు ఎలా వెళ్ళావ్?"
"తెలియదు."
"ఎవరన్నా తీసుకువెళ్ళారా? నీ అంతట నీవే వెళ్ళావా?"
"తెలియదు"
"సాగర్ వచ్చి తీసుకెళ్లాడా?"
"తెలియదు. తెలియదు. తెలియదు. "గట్టిగా అరిచినట్టే అన్నది మాధవి.
సాంబశివరావు మాధవి ముఖంలో వచ్చే మార్పులను గమనించి ఖంగారు పడ్డాడు.
"డోంట్ డిస్టర్బ్ హర్ సాంబశివరావ్! మీరా గండి. డాక్టర్ సాంబశివరావును వారించి డాక్టరు మూర్తి దగ్గరకు వచ్చి తల నిమురుతూ , అన్నాడు. "టేకిట్ యీజి బేబీ!"
సాంబశివరావు పోలీసు బింకం వదిలేసి చల్లబడ్డాడు.
పోనీ ఇంట్లోకి ఎలా తిరిగి వచ్చావో గుర్తుందా మాధవీ" మృదువుగా అడిగాడు డాక్టర్ మూర్తి.
"సాగరూ నేనూ కలిసే వచ్చాము. మీరంతా చూశారూ! మళ్ళీ నన్నడుగుతారేమిటి డాక్టర్?" మాధవి చిరాకుపడింది.
"యూ ఆర్ కరెక్ట్ బేబీ! ఐ యాం సారీ!" డాక్టర్ ,మూర్తి సర్దుకున్నాడు.
"మిమ్మల్ని కించపరచాలని కాదు. మీరు కూడా చూశారు కదా? మళ్ళీ నన్ను ప్రశ్నిస్తే కొంచెం చిరాకు పడ్డాను. అంతే ,మీరు వేరేం అనుకోవద్దు" మాధవి తేరుకొని నింపాదిగా అన్నది.
'సాగర్ నువ్వూ కలసి వచ్చింది నేను చూశాను. అయితే సాగర్ నువ్వూ ముందు ఎక్కడ కలుసుకొన్నారు?" మూర్తి మళ్ళీ అడిగాడు.
మాధవి కళ్ళు గుండ్రముగా తిప్పింది.
"బాగా గుర్తు చేసుకో?"
మాధవి సాలోచనగా డాక్టర్ కేసి చూడ సాగింది . "ప్రయత్నించు!"
"మాధవి" మాట్లాడలేదు డాక్టర్ ముందుకు వంగి "పోనీ ఎక్కడనుంచి వచ్చారో చెప్పగలవా?" ముఖంలో ముఖం పెట్టి అడిగాడు.
"మీ ఇంటి దగ్గర నుంచే?" మాధవి ఠపిమని సమాధానం చెప్పింది.
"మా ఇంటి దగ్గర్నుంచా?" డాక్టర్ గుండు దెబ్బ తగిలినట్టయిపోయాడు.
"అవును! అవును!" మాధవి