శృంగార నగరం 26
వెంకట్రామయ్య చలిజ్వరం వచ్చినవాడిలా వణికిపోతున్నాడు. పెద్ద అగ్నిపర్వతం పగిలి లావా అంతా తనను ముంచేస్తున్నట్టు అతను క్రుంగి పోతున్నాడు. కనుచూపు మేర కనిపించే కొండ పగిలి, ముక్కలై తన సమాధికి రాళ్ళు పేర్చుతున్నట్లు భయపడిపోతున్నాడు. సముద్రం ఓ పెద్ద కెరటమై కత్తుల్ని గుచ్చుకుని తన మీదకు లంఘించుకున్నట్లు వణికిపోతున్నాడు.
పంతులుకి ఈ రహస్యాలు ఎలా తెలిశాయో ఆయనకు అంతుబట్టడం లేదు. అలా గుడ్లప్పగించి చూస్తూ వుండిపోయాడు.
పులిరాజు కయితే అక్కడి నుంచి బలంకొద్దీ పరిగెత్తాలని వుంది. అటూ ఇటూ చూశాడు. కత్తుల బోనులా జనం నిలబడి వుండడంతో ఆ ప్రయత్నం విరమించుకున్నాడు.
జనం పిడికిళ్ళు బిగుసుకుంటున్నాయి.
దేవుడు గొంతు సవరించుకుని చెప్పాడు. "జమీందారు వంశాన్ని పతనం చేయడమే కాకుండా వూరికి పెద్ద దిక్కు కావాలన్న దురాశతో, తానే జమీందారుగా అధికారం చెలాయించాలన్న దురహంకారంతో గోపాలకృష్ణ ముష్టిదాని కొడుకుని అమావాస్య రోజు నాటకం ఆడాడు. ఈ నాటకంలో మిగిలిన పాత్రధారులు ఇద్దరు వాళ్ళెవరో మీకు తెలుసు. ఒకరు పులిరాజయితే, రెండో వ్యక్తి మోహన."
అంతవరకూ ఉక్కగా వుందని పైట తీసేసివున్న మోహన ఠక్కున పైట అందుకుని భుజం చుట్టూ బిగించింది. భయంతో ఆమె కళ్ళు సుడిగాలిలో అల్లాడుతున్న దీపాల్లా తయారయ్యాయి.
అప్పటికే తేరుకున్నాడు వెంకట్రామయ్య స్వయంగా దేవుడే చెబుతుంటే జనం ఎలా రియాక్టవుతారో అతనికి బాగా తెలుసు. అందుకే ఇక అక్కడి నుంచి పలాయనం చిత్తగించాలని నిర్ణయించుకున్నాడు. బతికుంటే బలుసాకు తిని బతకవచ్చని ఎలాంటి సందర్భంలో పెద్దలు అని వుంటారో తెలిసింది. ప్రస్తుతానికి అదే మంచిదని నిర్ణయించుకున్నాడు.