మోజు పడ్డ మగువ 6
కానీ వరి నూర్పుళ్ళు వుండడంతో రాలేకపోతున్నామని నాన్న ఉత్తరం రాశాడు. మా ఇంటికి తప్ప మిగిలిన ఇళ్ళకంతా బంధువులు వొచ్చారు.
అందుకే మా ఊరే అలంకరించిన రంగస్థలంలా వుంది. అటూ ఇటూ కట్టిన రంగు కాగితాల తోరణాల్లా కొత్త కొత్త స్త్రీలు హడావుడిగా తిరుగుతున్నారు. పెట్రోమాక్స్ లైట్లలా అమ్మాయిలు మెరిసిపోతున్నారు.
సాయంకాలానికి గూడూరు నుంచి నిర్మల, రాణి వచ్చారు. వాళ్ళిద్దరిలో ఒకరు సీత వేషము కడుతుంటే, మరొకరు డాన్సర్. డ్రామా మధ్య- మధ్యలో రిలీఫ్ కోసం రికార్డ్ డాన్సులన్న మాట.
వాళ్ళను చూడడానికి జనం క్యూ కట్టారు.
రాత్రి పదిగంటలకి నాటకం మొదలైంది.
ఊరికి కొద్దిదూరంలో పొలాల్లో స్టేజీ వేశారు. చుట్టూ డేరాలు కట్టారు.
నేనూ, మధుమతి భోజనాలు ముగించుకుని బయల్దేరాం, వీధిలో పోకుమా పొలాల వెంబడి వెళ్ళి స్టేజీని చేరుకున్నాం. మా ఆయన ఏడుగంటలకే వెళ్ళిపోయారు. మేం వెళ్ళి కూర్చున్నామోలేదో లైట్లు ఆరిపోయాయి. తెర వెనక మాత్రం వెలుగుంది.
నటీనటులంతా కలిసి పరాబ్రహ్మ, పరావిష్ణు అంటూ తప్పుల తడకలతో, గొంతులు కలవకుండా, గిన్నెలో వేసిన పీతలు కదిలినట్లు ప్రార్ధనలు పాడారు.
తెరపైకి లేచింది. విజిల్స్, చప్పట్లతో ఆ ప్రాంతమంతా మార్మోగిపోయింది.