మోజు పడ్డ మగువ 10
మొత్తానికి వెంకటరమణ భలే భార్యను కొట్టేశాడే? దేనికైనా అదృష్టం వుండాలి. ఇలాంటి మాటలు నాకు విన్పిస్తూనే వున్నాయి.
కూలిపనికి వెళ్ళకుండా పుట్టింట్లో కుదిరిందిగానీ ఇక్కడ కుదిరేటట్లు లేదు. ఆయనకి రెండుపూటలా భోజనం పెట్టి నెలకు నాలుగువందలు ఇచ్చే వాళ్ళు దాంతో కుటుంబం గడుస్తుందిగానీ బట్టలూ, ఆరోగ్యాలు ఇలాంటివి కుదరవు. అందుకే పనికి వెళ్ళకుండా వుండడం కష్టం.
మెల్లగా పనులకు వెళ్ళడం ప్ర్రారంభించాను. మొదటిరోజే ఊరు మొదట్లో కూతోడు తగిలాడు. వాడు అన్నీ పచ్చిపచ్చిగా హాస్యంగా మాట్లాడడం వల్ల వాడికి ఆ పేరొచ్చింది. వాడికి నలభైయేళ్ళకు పైగానే వుంటాయి. నేను మిగిలిన స్త్రీలతో కలిసి కలుపు తీయడానికి వెళుతుంటే ఆపాడు.
"నువ్వా వెంకటరమణ భార్యవి, ఎవరో చెప్పుకుంటుంటే అబద్దం అనుకున్నాను గానీ నిజంగానే వజ్రంలా ఉన్నావు. వాడొట్టి అర్బకుడు. నీలాంటి దాని ముద్దూ ముచ్చట వాడేం తీరుస్తాడు. నువ్వు కొంగుజారిస్తేనే వాడు బహుశా మూర్చతో పడిపోయుంటాడు" అన్నాడు.
నా పక్కనున్నవాళ్ళు కూడా వాడితోపాటు నవ్వుతూ శ్రుతి కలిపారు.
సాటి ఆడపిల్లను అలా వాడు అంటే మూతిమీద రెండు ఇవ్వాల్సింది పోయి నవ్వుతారా? అందుకే అటువంటి వాళ్ళ దగ్గర చీప్ అయిపోతాం మేము. అదే రైతు స్త్రీల దగ్గర వాడలా మాట్లాడగలడా? కేవలం మా దగ్గరే వాడు తన ప్రతాపం చూపిస్తాడు.
"చాముండీ- మావాడ్ని భద్రం కిందా మీదా పడ్డా గుట్టుగా సంసారం చేసుకుంది"
వాడి మాటలు ముందుకు అడుగులేస్తున్న నాకు విన్పిస్తూనే వున్నాయి.